Ik verkoop geen gebakken lucht

05 jun Ik verkoop geen gebakken lucht

Als dochter van de bakker wist ik van jongs af aan dat je hard moest werken voor je boterham. Thuis stond alles in het teken van een tevreden klant en daar deed je alles voor. Ook wij, mijn zusjes, mijn broer en ik, moesten als kind al aanpakken, meehelpen in de bakkerij, in de winkel en in de bezorging. Die bezorging, daar lag mijn hart. Lekker buiten zijn, veel lopen en bij klanten aan deur brood bezorgen. Vaak wist je van tevoren wat iemand nodig had. Of er waren afspraken gemaakt: als de klant niet thuis was, werd er gewoon een brood bij de achterdeur gelegd, of er hing een tasje aan de deur met een briefje erin. Betalen kwam dan later wel. Het vertrouwen was heel groot. Als kind ging ik eerst met mijn vader mee. Klanten vonden het gezellig en eigenlijk heel normaal dat ik mee ging. Het meest trots was ik als ik het vertrouwen kreeg van mijn vader. Dan zei hij: ga maar vast alleen op pad, ik kom wel later. En daar ging ik, in mijn eentje, 11 jaar, in een elektrisch wagentje volgepakt met brood, koekjes enz. en een belegde boterham voor onderweg naar mijn klanten. Eerlijk is eerlijk, het was de sport zover mogelijk te komen, voordat mijn vader me kwam vergezellen.

Aanbellen, vragen, terug om de juiste bestelling te halen, hoofdrekenen, afrekenen. Trots op mijn eigen geldtas en mijn eigen broodmand (een beetje kleiner, want mijn armen waren te kort om zo’n grote mand te dragen). Klimmen in de wagen, omdat je er nog net niet bij kon. En … luisteren naar de klant en mee denken in de juiste oplossing. Maar ook een fout herstellen, want ook in de bakkerij gaat er wel eens wat mis, zoals het het zout vergeten in het brood.

Wat er dan gebeurde, was een doemscenario waar je als bakker (en dus ook als bakkersdochter) liever niet over nadacht. Want het productieproces in de bakkerij kostte toen (zo’n 40 jaar geleden) zoveel tijd dat er geen mogelijkheid was om op dezelfde dag dat bewuste deeg nogmaals te maken.

Je vraagt je af: hoe kom je er dan achter dat het zout in het brood vergeten was? Ten eerste zie je dat het brood minder hoog is, zout zorgt er namelijk mede voor dat brood rijst en luchtig wordt. Ten tweede: als bakkersdochter mocht ik, en soms moest ik, helpen brood snijden. En er is niets lekkerder dan een vers ‘kontje’ van het broodje stiekem op te eten. En dan proef je het wel. Want je hebt een smaakverwachting. Alle alarmbellen gaan af. Het brood werd dan direct uit de winkel en de bezorging gehaald. Teleurgestelde klanten, je ging mee denken en bood ze iets anders aan. En dan was het afwachten hoeveel klachten er de volgende dag kwamen, omdat er toch al wat verkocht was. Gelukkig bleef het altijd bij een incident, iets wat kan gebeuren. Want tenslotte is de bakker ook maar een mens.

“Een bakker is ook maar een mens”

Toen ik twaalf was, besloten mijn ouders de bezorging te stoppen. Te arbeidsintensief, te veel gedoe, te veel personeel. Daar ontstond verzet in mij. Ik wilde niet in de winkel werken, waar ik niet meer mijn eigen gang kon gaan. Niet meer buiten, maar binnen klanten helpen die vonden dat ze te lang moesten wachten. Maar ja, daar kon ik niets aan doen, behalve ze vriendelijk te woord staan en ze te helpen bij de vervulling van hun verwachting: lekker brood en gebak, vers van de bakker. En dat praatte om zich heen. Mijn vader ging voor kwaliteit tot in het perfecte. Altijd op tijd, altijd in aansluiting op de wens van de klant. Je moest er op kunnen vertrouwen. Ik moest me schikken in deze nieuwe situatie en eerlijk is eerlijk, uiteindelijk vond ik het leuk. Ik ben er ook nog steeds trots op dat ik dé dochter van de bakker was, al had ik er soms ook wel moeite mee. Want iedereen kende je en had daar een mening over.

Gelukkig kregen wij kinderen allemaal de vrijheid om de opleiding te kiezen die we wilden. Er was nooit de drang om in de bakkerij te gaan werken of die misschien wel over te nemen. Als dat al zo was, dan was dat jouw eigen beslissing. Mijn passie was iets moois te maken, iets dat bijdraagt aan de verkoop van je product. Mensen te verleiden te gaan kopen door de juiste presentatie. Te leren wat klanten beweegt en hoe je ze in hun keuzeproces kunt beïnvloeden. Mijn ervaring in de bakkerij maakte dat ik het altijd praktisch en efficiënt wilde doen en nog doe. Zonder poespas, recht door zee. De belangstelling voor mensen, wat ze bezighoudt en welke beslissingen ze nemen, maar ook hoe ze naar de wereld kijken, blijft me intrigeren.

Een klant heeft altijd een verwachting bij een aankoop. Of het nu gaat om brood of gebak, een jurk of een paar schoenen, maar ook bij het zien van een logo of het eerste contact met een bedrijf waar je misschien iets wilt kopen. Die eerste kennismaking met een bedrijf kan op heel veel manieren tot stand komen. Via een ambassadeur, online, via een workshop, een flyer of advertentie. Noem het maar op. Het wekt vertrouwen of juist niet. Het volgende contact met een bedrijf moet aansluiten op wat je eerder hebt ervaren. Je moet niet in verwarring gebracht worden. Of wil jij gebakken lucht verkopen?

“Geen gebakken lucht”

Ik wil geen gebakken lucht verkopen. Al is de lucht in het bakproces essentieel. Zonder lucht geen brood. Het bakken van brood is vergelijkbaar met het uitwerken van een creatief proces. Er moet lucht zijn voor ideeën. Een objectieve blik van buitenaf omdat ondernemers het vaak lastig vinden om los te komen van het werken in hun bedrijf en te investeren in hun bedrijf. Los te komen van wat je eigen overtuiging is en te ontdekken wat jouw klant belangrijk vindt. En waarom hij bij jou wil kopen. Ik sta voor de lucht in je organisatie. Een frisse wind die je helpt om verrassend en eerlijk naar jouw bedrijf te kijken, maar vooral ook naar jouw ideale klant.

Ik blijf de dochter van de bakker, ook al is de bakkerij verkocht aan een minstens zo goede jonge bakker met veel ideeën om het anders en nog beter te doen. Gelukkig kom ik nog regelmatig in onze bakkerij en dan voel ik me nog steeds thuis.

Zelf bak ik nooit brood of cake. Ik vind dat ik niet aan de verwachting als bakkersdochter kan voldoen. Ik blijf wel kritisch in wat ik wel of niet lekker vind.
Die kritische eigenschap helpt me nu als communicatieregisseur. Ik sta naast de ondernemer die echt het verschil wil maken om zich professioneel te presenteren en daarmee zijn zichtbaarheid te vergroten. Zo kunnen ze scoren met communicatie, en verkopen ze geen gebakken lucht.

Ben je nieuwsgierig geworden naar mijn passie? Mail me of bel me en we maken een afspraak.